Ciężko stołować się we włoskiej restauracji i nie zakończyć obiadu czy kolacji porządnym deserem! Tak jak w każdym regionie Italii, restauracje na terytorium Marche oferują całą listę mniej i bardziej popularnych słodkości zdecydowanie wartych spróbowania. Zebrałam je wszystkie w poniższym artykule. Na samym początku znajdziecie te typowe dla naszego regionu, w dalszej części również klasyczne propozycje, z których większość na pewno już znacie. Słodkiej lektury!
- Dolce del papa – papieski deser
- Lonzino di fico – deser figowy w formie “wędliny”
- L’Amorosa – deser z miasteczka Gradara
- Tiramisù – włoski klasyk
- Crostata – tarta na słodko
- Panna cotta – dosłownie “ugotowana śmietanka”
- Millefoglie – podobny do naszej napoleonki
- Diplomatico – kuzyn millefoglie z syropem alchermes
- Ciambellone – włoska babka
- Cheesecake – sernik (częściej na zimno)
- Zuppa inglese – “zupa angielska”
- Sorbetto di limone – sorbet cytrynowy
- Semifreddo – deser lodowy
- Tortino di cioccolato – fondant czekoladowy
- Torta al cioccolato – ciasto czekoladowe
- Salame al cioccolato – blok czekoladowy
- Pizza / crescia con Nutella
- Crema catalana & Crème brûlée
- Słodycze sezonowe
Dolce del papa – papieski deser
W regionie Marche możecie sobie zafundować iście polski deser – kremówkę! Wszystko to dlatego, że w mieście Loreto (prowincja Ankona) dość często pojawiał się papież Jan Paweł II, przez co lokalni kucharze i cukiernicy dwoli się, żeby czuł się tutaj jak u siebie. Stworzyli zatem dolce del Papa (🇵🇱 papieski deser). W mieście istnieje cukiernia – Picchio, która specjalizuje się w jej produkcji. Kremówkę z Picchio podają też np. w restauracji Ristorante pizzeria degli Angeli w centrum miasteczka. Byłam, potwierdzam. Pyszna 😍
Lonzino di fico – deser figowy w formie “wędliny”
Lonzino di fico to deser z owoców figi, suszonych po zbiorach pod koniec września, które miesza się z innymi składnikami takimi jak migdały, orzechy włoskie i nasiona anyżu. Czasami dodaje się też odrobinę moszczu winogronowego (świeżo wyciśnięty sok, zawierający skórki, nasiona i łodyżki owoców) lub mistrà (likier anyżowy). Gotową mieszankę zawija się w liście figowca w formę podobną do wędliny (stąd lonzino – 🇵🇱 schab/polędwica).
L’Amorosa – deser z miasteczka Gradara
L’Amorosa – kruche ciasto z dodatkiem różowego likieru alchermes, przełożone marmoladą morelową, z zapiekaną chrupiącą bezą na wierzchu. Dopiero podczas ostatniej wizyty w Gradarze dowiedziałam się, że to typowy deser w tym miasteczku. Ja nie jestem fanką bezy, ale chrupiąca w tym połączeniu smakuje wspaniale!
Tiramisù – włoski klasyk
Klasyk, którego nie brakuje w ofercie restauracji chyba w żadnym włoskim regionie. Przypuszczam też, że tego deseru chyba już nie trzeba szczególnie przedstawiać. Słada się z kremu mascarpone, jajek, cukru, specjalnych ciastek nasączonych kawą i kakao. Od lat zarówno w Italii jak i za granicą powstają setki nowych wersji: pistacjowe, truskawkowe, mango itp, itd. Jestem ciekawa jakich już próbowaliście! 🙂
W regionie Marche można trafić na przykład na tiramisù z likierem anyżowym. Ja próbowałam takiego w Restauracji Vittoria w Ascoli Piceno.
Crostata – tarta na słodko
Tradycyjny włoski deser w formie tarty, który składa się z kruchego ciasta na bazie mąki, masła, jajek i cukru, a następnie wypełnionego owocami, dżemem, kremem lub Nutellą. Deser ten może być podawany na zimno lub ciepło i jest popularny w całych Włoszech. Crostata często przygotowywana jest z sezonowych owoców, takich jak truskawki, jagody, brzoskwinie, jabłka czy śliwki. Jeden z najprostszych i najlepszych deserów, uwielbiam piec ją w domu!
Panna cotta – dosłownie “ugotowana śmietanka”
Dosłownie oznacza “ugotowana śmietanka”. Jest to rodzaj kremowego deseru na bazie śmietany, cukru, żelatyny i wanilii. Panna cotta ma delikatną, jedwabistą konsystencję. Zazwyczaj jest podawana z sosem owocowym lub karmelem, jednak i tutaj istnieją dziesiątki wersji, więc w menu różnych lokali możecie trafić też na inne opcje.
Millefoglie – podobny do naszej napoleonki
Deser składający się z kilku warstw kruchego ciasta francuskiego, przełożonych kremem mascarpone lub bitą śmietaną oraz owocami, takimi jak truskawki lub maliny. Całość jest posypywana cukrem pudrem lub polewana syropem. Nazwa “millefoglie” oznacza “tysiąc liści” i odnosi się do delikatnej struktury ciasta. Często podaje się je podczas specjalnych okazji i wydarzeń (cukiernie oferują torty własnie o smaku millefoglie).
Diplomatico – kuzyn millefoglie z syropem alchermes
Wielowarstwowy deser z ciasta francuskiego i biszkoptu nasączonego słodkim syropem alchermes, przekładany kremem. Bardzo podobny do millefoglie.
Ciambellone – włoska babka
Ciasto bardzo podobne do naszej babki. Jest puszyste i wilgotne, często przygotowywane z dodatkiem wanilii, skórki cytrynowej lub pomarańczowej. Ciambellone może być posypane cukrem pudrem lub pokryte polewą czekoladową. Najczęściej spożywa się je śniadanie (np. posmarowane dżemem lub Nutellą) lub jako przekąska.
Cheesecake – sernik (częściej na zimno)
Włoskie serniki niekoniecznie przypominają w smaku nasz polski tradycyjny wypiek. Ja najczęściej spotkałam się tutaj z ciastem serowym przygotowywanym na zimno, np. z serka philadelphia i bitej śmietany. Na wierzch używa się polewy owocowej, czekoladowej czy tak jak na poniższym zdjęciu – pistacjowej z granellą z pistacji (najlepsza wersja!) Co ciekawe, Włosi nie mają “własnej” nazwy na sernik. Nazywają go z angielskiego cheesecake.
Zuppa inglese – “zupa angielska”
To jeden z najbardziej znanych i lubianych deserów w Italii, sporo restauracji w Marche też ma go w swojej ofercie. Składa się z warstw biszkoptu nasączonego likierem archermes (dzięki czemu nabiera on czerwonej barwy) przekładanych popularnym crema pasticcera używanym we włoskim cukiernictwie oraz kremem czekoladowym. Pod względem konsystencji deser nieco przypomina tiramisù. Mówi się, że deser powstał w regionie Emilia-Romania w XVI wieku jako przeróbka angielskiego deseru trifle, stąd nazwa (zuppa inglese to dosłownie 🇵🇱 zupa angielska).
Sorbetto di limone – sorbet cytrynowy
Zazwyczaj przygotowywany ze świeżego soku z cytryny, wody i cukru, czasem dodaje się także białka jajek dla piankowej konsystencji. Sorbetto di limone jest lekki i doskonale orzeźwia zwłaszcza w gorące letnie dni.
Semifreddo – deser lodowy
Miękki i jedwabisty deser przypominający lody, podobny do musu. Przygotowywany z ubitej śmietany, jajek i dodatkowych aromatów, takich jak kakao, orzechy czy owoce. Deser jest zwykle zamrażany, ale nie w pełni, dzięki czemu ma konsystencję półmrożoną. Semifreddo jest podawany z owocami, polewami o różnych smakach czy bitą śmietaną, często spotykany w formie tortu, który można zamówić w lokalnych cukierniach.
Tortino di cioccolato – fondant czekoladowy
Tortino al cioccolato to poprostu fondant czekoladowy, czyli tzw. lava cake – czekoladowy mini ciasto pieczone w specjalnych foremkach przez określoną ilość czasu, dzięki czemu w środku pozostaje wilgotne i lekko płynne. Podawane zazwyczaj na ciepło z dodatkiem lodów czy bitej śmietany. Popularne zarówno w restauracjach jak i we włoskich domach. Sama robiłam wielokrotnie, ale z polskiego przepisu z kwestiasmaku.com. 😀
Torta al cioccolato – ciasto czekoladowe
Ciasto czekoladowe podawane w restauracjach może mieć naprawdę sporo wersji: z gruszkami, owocami, jako brownie czy też np. tort Sachera (który uchodzi za specjalność kuchni austriackiej). Taki deser nie wymaga chyba dodatkowych wyjaśnień. Mało kto nie lubi czekolady i odmówiłby sobie takiej przyjemności na koniec posiłku. 🙂
Salame al cioccolato – blok czekoladowy
Salame al cioccolato to nic innego jak nasz odpowiednik blogu czekoladowego. Składniki (kakao, cukier, herbatniki itd.) są mieszane, formowane w długi, cylindryczny kształt przypominający salami, owinięte w folię spożywczą i chłodzone w lodówce. Po schłodzeniu deser kroi się na plasterki, które są podawane jako słodka przekąska lub deser.
Pizza / crescia con Nutella
Wiele pizzerii zamiast dodać do karty tradycyjne desery, czasami oferuje w karcie placek drożdżowy (taki jak na pizzę) z czekoladą lub np. z czekoladą i mascarpone, bitą śmietaną itf. Ciekawa opcja, najczęściej bierze się do podziału z innymi osobami.
Crema catalana & Crème brûlée
Nie tylko włoskie, ale hiszpański i francuski deser również można bardzo często spotkać w menu lokalnych restauracji. Mowa o crema catalana i crème brûlée, o których z pewnością słyszeliście.
Słodycze sezonowe
W wybranych okresach w roku wiele restauracji oferuje słodkości “sezonowe”, których można spróbować tylko wtedy. Są to na przykład słodycze karnawałowe, panettone czy pandoro w grudniu i styczniu czy colomba w okresie wielkanocnym.
A Wy jakich słodyczy próbowaliście w Marche? Jeżeli jeszcze wakacje tutaj przed Wami, to który z deserów zaciekawił Was najbardziej? Dajcie znać w komentarzu 🙂
